Средновековен гръцко-български речник

скаротьскъ

оуравьнт сѧ

обьщь

равьнъ, такъжде, тъьнъ
ἴσον ποιέω равьна сътворт

равьнодѹшьнъ

ꙁдрал҄ь
[τοῦ] Ἰσραήλ ꙁдрал҄евъ, ꙁдрал҄тьскъ
ὁ ἅγιος τοῦ Ἰσραήλ свѧтъі [свѧтъ] ꙁдрал҄евъ

ꙁдрал҄тьскъ, ꙁдралтѣннъ, ꙁдралꙗннъ
τῶν Ἰσραηλιτῶν ꙁдрал҄тьскъ

оставт, поставт, поставлꙗт, прставт, ставт, съставт, сѣдѣт, оуставт
ἵστημι τρόπαιον съставт побѣдѫ
ἵσταμαι въстат, крѣпт сѧ, постоꙗт, стат, стоꙗт, сътрьпѣт, оустат
ἵσταμαι ἀνταγωνιζόμενος стоꙗт протвѫ крѣпѧ сѧ
ἵσταμαι κύκλῳ окрьсть стоꙗт
ἵσταμαι πρός протвѫ стат

ꙗдро

вдъ, повѣсть, съкаꙁань
τῆς ἱστορίας повѣстьнъ
ἡ ἱστορία τοῦ γράμματος повѣсть псменьнаꙗ (псменьнъ)