Средновековен гръцко-български речник

пьцьлъ, пьцьльнъ, пькълъ
τῆς πίσσης пьцьльнъ

въвѣрт, въдаꙗт, въꙁвѣроват, върѫт, вѣроват, вѣрьствоват, вѣрѫ ѩт [мат], дат, порѫт, оупъват
πιστεύω ἐμαυτόν τινι въдаꙗт себе въ вѣрѫ кого
οὐ πιστεύω не ѩт [мат, мѣт]
πιστεύομαι прѩт
οὐ πιστεύομαι неꙁвѣстъ

пстк҄ꙗ
πιστικῆς нардъ, нардьнъ

вѣра, сповѣдань, любъі, прꙗꙁнь, цѣломѫдрость
ἔχω πίστιν вѣрѫ мѣт
[τῆς] πίστεως вѣровьнъ, вѣрьнъ
ἡ ὀρθόδοξος πίστις, ἡ ὀρθότομος πίστις, ἡ ὀρθὴ πίστις, ὀρθοδοξία праваꙗ вѣра
ὁρίζω περὶ τῆς πίστεως оуставт оуставъ вѣръі
πίστις ἀκαταίσχυντος цѣломѫдрость

въвѣрт, вѣрт сѧ, оувѣрт, оувѣрт сѧ

вѣрьнъ

вѣрьно

масттъ, мъногъ, тѹьнъ

льстт, прѣлщат, прѣльстт, съблаꙁнт
πλανάομαι блаꙁнт сѧ, блѫдт, ꙁаблѫдт, прѣлщат сѧ, прѣльщат сѧ, съблаꙁнт сѧ, оу прѣльст бъіт, ѹжасат сѧ
τὸ πλανᾶσθαι прѣльщень
πλανηθείς прѣльщенъ, –ъі

блаꙁна, ꙁаблѫждень, льсть, прмъішлꙗ, прѣльсть, прѣльщень