δαίμων 

бѣсъ, демонъ, доухъ, коумръ
δαίμων, ὁ ἀκάθαρτος δαίμων бѣсъ нестꙑ [неьствꙑ]
τοῦ δαίμονος бѣсъ, бѣсьнъ, демоньскъ
[τῶν] δαιμόνων бѣсовьскъ
πάσχω ὑπὸ δαιμόνων бѣсьноват [сѧ]